Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

The time has come...

...για να φύγω κι εγώ από την ρουτινιασμένη και ταλαιπωρημένη Αθηνούλα! Άλλωστε με το να φεύγει τόσος κόσμος ξεκουράζεται κι η ίδια η πόλη, ξανα-ανασαίνει και γεμίζει μπαταρίες για να μας υποδεχθεί πάλι τον Σεπτέμβρη (οκ τέλη Αυγούστου) και να μας ταλαιπωρήσει για έναν ακόμα χρόνο με τους γρήγορους κι ανυπόμονους ρυθμούς της!

The time has come λοιπόν. Πάντρεψα τον αδερφούλη μου και τώρα την κάνω παρέα με το πιο τρελό αμόρε!!! Τι άλλο να ζητήσω? Αποτοξίνωση από το κατάμαυρο καυσαέριο την ατελείωτη κίνηση τα ενοχλητικότατα κορναρίσματα τις άκρως αγχωτικές σειρήνες τους παρτάκηδες ταξιτζήδες τα δυσεύρετα πάρκιν την άπειρη ζέστη και φυσικά αποτοξίνωση από το κτίριο δίπλα στα Starbucks...the office βεβαίως βεβαίως!

Παίρνω τα κουβαδάκια μου λοιπόν και πάω σε (άλλη) παραλία! Εκεί βέβαια έχεις άλλα..."κορναρίσματα" μικρών και ανεξέλεγκτων παιδιών που δε θέλουν να φορέσουν το καπελάκι τους, "σειρήνες" μαμάδων που κυνηγάνε τα μπουμπούκια τους για να φορέσουν το ρημαδοκαπέλο και να φάνε το τριπλό σάντουιτς που φέρανε μαζί τους, το "καυσαέριο" της καθόλου μικρής ποσότητας άμμου που εισέρχεται στα ρουθουνάκια σου ύστερα από σπινιάρισμα κάποιας παιδικής πατούσας πλάι σου, τους παρτάκηδες λουόμενους που θα φέρουν την πετσετούλα τους να την κολλήσουν δίπλα στην ξαπλώστρα σου ώστε να κλέψουν λίγο χώρο και σκιά, τις δυσεύρετες ξαπλώστρες για να παρκάρεις την κορμάρα σου, και φυσικά δε γλυτώνεις ποτέ από κάποιες κλασικές αξίες όπως η άπειρη ζέστη (τουλάχιστον μπορείς να κάνεις ένα μπλουμ και να δροσιστείς)!

Τι σημασία όμως να έχουν όλα αυτά και γιατί να σε νοιάζει το οτιδήποτε από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει και ξέρεις πως δεν πρόκειται τίποτα να χαλάσει την ηρεμία σου, την γαλήνη σου και το τάβλι/scrable σου? Τίποτα δεν θα ταράξει τις διακοπές σου με το γιωτ σου! Γιωτ είναι αυτό...αφήνεσαι πάνω του και σε ταξιδεύει...εσύ απλά απολαμβάνεις και ξέρεις πως αυτό το καλοκαίρι θα σου δωθεί πάλι η ευκαιρία να φυλάξεις μέσα σου θύμησες τις οποίες σε λίγους μήνες θα αναπολείς και θα αναζητάς. Αλλά ακόμα και τότε δε θα σε πάρει από κάτω. Γιατί ξέρεις πως θαχεις μια ζωή (πρώτα ο θεός!) μπροστά σου να το ξανακάνεις και να το ξανακάνεις...και να το ματα-ξανακάνεις...έως ότου γεμίσει ο σκληρός σου...αλλά ούτε αυτό θα σε νοιάξει...θα κάνεις ένα defragment και θα συνεχίσεις..!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΟΙΠΟΝ !

ΥΓ: "plats plouts plits welcome to Perissa beach!" ;)

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Shake the disease



Im not going down on my knees,
Begging you to adore me
Cant you see its misery
And torture for me
When Im misunderstood
Try as hard as you can, Ive tried as hard as I could
To make you see
How important it is for me

Here is a plea
From my heart to you
Nobody knows me
As well as you do
You know how hard it is for me
To shake the disease
That takes hold of my tongue
In situations like these

Understand me

Some people have to be
Permanently together
Lovers devoted to
Each other forever
Now Ive got things to do
And Ive said before that I know you have too
When Im not there
In spirit Ill be there

Here is a plea
From my heart to you
Nobody knows me
As well as you do
You know how hard it is for me
To shake the disease
That takes hold of my tongue
In situations like these

Understand me

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Dangerous...

A door to another world.





Breathing underwater.
A new exciting feeling!










Exploring underwater.
A new continuous adventure!







Making friends underwater.
A new peculiar socialization!

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

New bet!


Να τα βάζω με τον εαυτό μου? Το καλύτερο μου.


Έχω κερδίσει πολλά μέχρι τώρα.
Αυτό όμως? Κερδίζεται?
Φυσικά και κερδίζεται.
Το κόστος άγνωστο...η νίκη σίγουρη.