...για να φύγω κι εγώ από την ρουτινιασμένη και ταλαιπωρημένη Αθηνούλα! Άλλωστε με το να φεύγει τόσος κόσμος ξεκουράζεται κι η ίδια η πόλη, ξανα-ανασαίνει και γεμίζει μπαταρίες για να μας υποδεχθεί πάλι τον Σεπτέμβρη (οκ τέλη Αυγούστου) και να μας ταλαιπωρήσει για έναν ακόμα χρόνο με τους γρήγορους κι ανυπόμονους ρυθμούς της!
The time has come λοιπόν. Πάντρεψα τον αδερφούλη μου και τώρα την κάνω παρέα με το πιο τρελό αμόρε!!! Τι άλλο να ζητήσω? Αποτοξίνωση από το κατάμαυρο καυσαέριο την ατελείωτη κίνηση τα ενοχλητικότατα κορναρίσματα τις άκρως αγχωτικές σειρήνες τους παρτάκηδες ταξιτζήδες τα δυσεύρετα πάρκιν την άπειρη ζέστη και φυσικά αποτοξίνωση από το κτίριο δίπλα στα Starbucks...the office βεβαίως βεβαίως!
Παίρνω τα κουβαδάκια μου λοιπόν και πάω σε (άλλη) παραλία! Εκεί βέβαια έχεις άλλα..."κορναρίσματα" μικρών και ανεξέλεγκτων παιδιών που δε θέλουν να φορέσουν το καπελάκι τους, "σειρήνες" μαμάδων που κυνηγάνε τα μπουμπούκια τους για να φορέσουν το ρημαδοκαπέλο και να φάνε το τριπλό σάντουιτς που φέρανε μαζί τους, το "καυσαέριο" της καθόλου μικρής ποσότητας άμμου που εισέρχεται στα ρουθουνάκια σου ύστερα από σπινιάρισμα κάποιας παιδικής πατούσας πλάι σου, τους παρτάκηδες λουόμενους που θα φέρουν την πετσετούλα τους να την κολλήσουν δίπλα στην ξαπλώστρα σου ώστε να κλέψουν λίγο χώρο και σκιά, τις δυσεύρετες ξαπλώστρες για να παρκάρεις την κορμάρα σου, και φυσικά δε γλυτώνεις ποτέ από κάποιες κλασικές αξίες όπως η άπειρη ζέστη (τουλάχιστον μπορείς να κάνεις ένα μπλουμ και να δροσιστείς)!
Τι σημασία όμως να έχουν όλα αυτά και γιατί να σε νοιάζει το οτιδήποτε από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει και ξέρεις πως δεν πρόκειται τίποτα να χαλάσει την ηρεμία σου, την γαλήνη σου και το τάβλι/scrable σου? Τίποτα δεν θα ταράξει τις διακοπές σου με το γιωτ σου! Γιωτ είναι αυτό...αφήνεσαι πάνω του και σε ταξιδεύει...εσύ απλά απολαμβάνεις και ξέρεις πως αυτό το καλοκαίρι θα σου δωθεί πάλι η ευκαιρία να φυλάξεις μέσα σου θύμησες τις οποίες σε λίγους μήνες θα αναπολείς και θα αναζητάς. Αλλά ακόμα και τότε δε θα σε πάρει από κάτω. Γιατί ξέρεις πως θαχεις μια ζωή (πρώτα ο θεός!) μπροστά σου να το ξανακάνεις και να το ξανακάνεις...και να το ματα-ξανακάνεις...έως ότου γεμίσει ο σκληρός σου...αλλά ούτε αυτό θα σε νοιάξει...θα κάνεις ένα defragment και θα συνεχίσεις..!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΟΙΠΟΝ !
The time has come λοιπόν. Πάντρεψα τον αδερφούλη μου και τώρα την κάνω παρέα με το πιο τρελό αμόρε!!! Τι άλλο να ζητήσω? Αποτοξίνωση από το κατάμαυρο καυσαέριο την ατελείωτη κίνηση τα ενοχλητικότατα κορναρίσματα τις άκρως αγχωτικές σειρήνες τους παρτάκηδες ταξιτζήδες τα δυσεύρετα πάρκιν την άπειρη ζέστη και φυσικά αποτοξίνωση από το κτίριο δίπλα στα Starbucks...the office βεβαίως βεβαίως!
Παίρνω τα κουβαδάκια μου λοιπόν και πάω σε (άλλη) παραλία! Εκεί βέβαια έχεις άλλα..."κορναρίσματα" μικρών και ανεξέλεγκτων παιδιών που δε θέλουν να φορέσουν το καπελάκι τους, "σειρήνες" μαμάδων που κυνηγάνε τα μπουμπούκια τους για να φορέσουν το ρημαδοκαπέλο και να φάνε το τριπλό σάντουιτς που φέρανε μαζί τους, το "καυσαέριο" της καθόλου μικρής ποσότητας άμμου που εισέρχεται στα ρουθουνάκια σου ύστερα από σπινιάρισμα κάποιας παιδικής πατούσας πλάι σου, τους παρτάκηδες λουόμενους που θα φέρουν την πετσετούλα τους να την κολλήσουν δίπλα στην ξαπλώστρα σου ώστε να κλέψουν λίγο χώρο και σκιά, τις δυσεύρετες ξαπλώστρες για να παρκάρεις την κορμάρα σου, και φυσικά δε γλυτώνεις ποτέ από κάποιες κλασικές αξίες όπως η άπειρη ζέστη (τουλάχιστον μπορείς να κάνεις ένα μπλουμ και να δροσιστείς)!
Τι σημασία όμως να έχουν όλα αυτά και γιατί να σε νοιάζει το οτιδήποτε από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει και ξέρεις πως δεν πρόκειται τίποτα να χαλάσει την ηρεμία σου, την γαλήνη σου και το τάβλι/scrable σου? Τίποτα δεν θα ταράξει τις διακοπές σου με το γιωτ σου! Γιωτ είναι αυτό...αφήνεσαι πάνω του και σε ταξιδεύει...εσύ απλά απολαμβάνεις και ξέρεις πως αυτό το καλοκαίρι θα σου δωθεί πάλι η ευκαιρία να φυλάξεις μέσα σου θύμησες τις οποίες σε λίγους μήνες θα αναπολείς και θα αναζητάς. Αλλά ακόμα και τότε δε θα σε πάρει από κάτω. Γιατί ξέρεις πως θαχεις μια ζωή (πρώτα ο θεός!) μπροστά σου να το ξανακάνεις και να το ξανακάνεις...και να το ματα-ξανακάνεις...έως ότου γεμίσει ο σκληρός σου...αλλά ούτε αυτό θα σε νοιάξει...θα κάνεις ένα defragment και θα συνεχίσεις..!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΟΙΠΟΝ !ΥΓ: "plats plouts plits welcome to Perissa beach!" ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου