Trapped in you

Θέλω να ρωτήσω.

Όταν
.. έχεις περάσει από τόσα κύματα
..κάποιο απ'αυτά παραλίγο να σε πνίξει
..έχεις πονέσει τόσο
..ότι κι αν ζούσες ήθελες να το μοιραστείς μαζί του
..το μυαλό σου δε σκεφτόταν τίποτα αλλο παρά μόνο εκέινον
..σε πιάνανε τα γέλια γιατί δε μπορούσες να κλάψεις άλλο
..το μόνο που σκεφτόσουν ήταν αυτός κι αυτή
..το μόνο που αναρωτιόσουν ήταν "λες?" "πότε θεέ μου?" "μακάρι"
..τελικά κατέληγες στο "μαζί μου? αποκλείεται"

κι όταν
..τώρα πια τον έχεις κοντά σου
..τον αγγίζεις
..σε αγγίζει
..τον αγαπάς
..σε αγαπάει
..τον λατρεύεις
..σε λατρεύει
..ονειρεύεστε
..ζείτε
..είστε ένα

Ρωτάω λοιπόν..πως το συνειδητοποιείς όλο αυτό? Πως καταφέρνεις να μη σκεφτείς ότι είναι πολύ καλό για να είναι αλήθινό?

Πως καταφέρνεις να μην εξομοιώσεις το παρελθόν με το τώρα?